هوا هروقت که بارونیست تو فکر من چراغونیست

پُرم از خاطرات تو همونایی که میدونی

مگه یادم میره یک دم تا هر وقتی که من زندم

تو بانیه یه مشت شعری هم در حال هم در آیندم

دلم میخواد بیام پیشت بزارم سر روی دوشت

بگم میمیرم از عشقت برم گم شم تو آغوشت

منو تو زیر بارون باد به جون هم قسم خوردیم

تو چشم هم نگاه کردیم از عشق مردیم

سرتا سر خیال من هزارتا باغ دلگشاست

هزارتا عشق دم بخت منتظر یه پا گشاست

تو سر سراش یه مثنوی راز و نیاز معنوی

پس تو کجایی ابدی کجای این تیره شبی

رو آیه های بارونی نوشتم بسته به تو جوونم و سرنوشتم

تو مظهر تحملی تو ماهی، عشق منی برام تو تکیه گاهی

سر تا سر خیال من نقاشی های کاشی هاش سبز میشن و ناز میکنن

مستا شبا تو کوچه هاش هوای آواز میکنن

شمایل جمال تو قلبمو روشن میکنه

نمیدونی که عشق تو چه کاری بامن میکنه